Aan de rand van het bruisende centrum van Eindhoven vind je Stadsbrouwerij Eindhoven en café 100 Watt, dat niet alleen een café is, maar ook een plek waar je kunt genieten van een diner of lunch. “Dat denken veel mensen inderdaad, dat we alleen een café zijn, maar je kunt hier heel goed eten”, vertelt Peer Wolfs, de bedrijfsleider.
Die gedachte is nog niet zo gek, het begon immers allemaal met de brouwerij, Stadsbrouwerij Eindhoven. Peer: “Toegegeven, de meesten komen hier voor een biertje uit de eigen brouwerij, maar het is inmiddels een totaalconcept geworden. Hier kun je ook terecht voor een lunch of diner en het personeel kan je veel vertellen over het bier, maar ook over de smaakcombinaties die mogelijk zijn. We verlangen van het personeel dat ze een bepaalde kennis in huis hebben, zodat ze een ‘matchend’ biertje kunnen aanbieden bij de gerechten. Op de menukaart staat bij ieder gerecht trouwens een biersuggestie. Vorige week kreeg het personeel nog een training van twee collega’s die in de brouwerij werken; zij weten namelijk alles van bier. Die trainingen zijn belangrijk, zeker voor al het nieuwe personeel. We gaan in het voorjaar een nieuwe zaak openen op de markt in Eindhoven, dus we nemen op dit moment veel nieuw personeel aan.”
Bierkennis is enorm belangrijk
Het personeel heeft dus de nodige bierkennis in huis, maar daarmee ben je er nog niet volgens Peer: “Ze krijgen ook een tapcursus, want in een speciaalbierencafé verwacht de gast dat je op professionele wijze met het product omgaat. Je krijgt regelmatig gasten over de vloer die vragen stellen over het product of over de herkomst van de naam van het biertje bijvoorbeeld. Soms vragen ze ook of het biertje niet te koud geserveerd is. Het is dan belangrijk dat het personeel kennis van zaken heeft en met de gasten in gesprek kan gaan, dat is nuttig en leuk. Als een gast bijvoorbeeld vraagt om een Kriek, wat we niet serveren, dan kan het personeelslid dankzij de nodige kennis samen met de gast op zoek naar een biertje dat past bij zijn of haar smaak. Een kwestie van doorvragen. De grootste uitdaging ligt natuurlijk bij de mensen die normaal gesproken geen bier drinken, maar zelfs bij hen kom je na een gesprek vrijwel altijd uit bij een bier dat past bij hun smaakvoorkeuren. Natuurlijk krijgen we ook veel te maken met mensen die zelf de nodige bierkennis hebben, dat is natuurlijk een leuke uitdaging. Het grootste deel van de gasten komt hier juist om nieuwe bieren te proeven; onze brouwer is creatief en komt regelmatig met een nieuw bier, dat ook een geweldig leuke naam heeft. Hij heeft een goed taalgevoel, dus de bieren kennen zonder uitzondering een grappige en toepasselijke naam. Wanneer we met onze volgers delen dat er weer een nieuw biertje is, dan komen daar veel reacties op; we zien het direct ook terug in het aantal gasten dat komt proeven. Wat betreft ben ik druk met social: iedere dag zet ik wel wat op de story en als bedrijf hebben we een marketingteam dat het geheel aanstuurt. In Tilburg hebben we ook nog een brouwerij met horeca en binnenkort openen we hier op de markt een nieuwe zaak. Het marketingteam doet de posts en de teksten, maar ik ben verantwoordelijk voor het social-gebeuren hier in Eindhoven. Het is een gedeelde verantwoordelijkheid uiteindelijk, ook wat betreft review management, wat echt belangrijk is tegenwoordig.”
Enorm gegroeid
Wat nu een groot horecabedrijf is geworden, gekoppeld aan een succesvolle lokale brouwerij, begon met de droom van één horecaondernemer. “Rob Bours is de hoofdbrouwer van de stadsbrouwerij, die ooit als eenmansbedrijf van start ging. Rob was eigenaar van Brasserie Bours en brouwde als hobby een paar biertjes. Na verloop van tijd groeide het brouwen uit tot wat je hier nu ziet, een mooie brouwerij. Voor sommigen is de naamgeving een beetje verwarrend, je hebt Stadsbrouwerij Eindhoven en 100 Watt. Het proeflokaal heet namelijk 100 Watt en dat is ook de merknaam van het bier. In onze bierlijn hebben we de Watt-serie: 15 Watt, 40 Watt en 75 Watt. Daarnaast hebben we ook de historische bieren en heel veel andere bieren. Onze brouwer had twee principes: geen alcoholvrij en geen weizen. Op dat laatste is hij teruggekomen, want die heeft hij inmiddels wel gebrouwen, maar alcoholvrij gaat volgens mij niet gebeuren. Volgens Rob mist daar één heel belangrijk ingrediënt… Ik zie wel dat alcoholvrij aan een opmars bezig is, we krijgen geregeld gasten over de vloer die erom vragen, dus we hebben de Playground van VandeStreek op de kaart staan, een heel mooi alcoholvrij biertje trouwens. Als je de horeca van nu vergelijkt met een paar jaar geleden, want we bestaan pas viereneenhalf jaar, dan is dat een wereld van verschil. In het begin moesten we elke dag een terrasje opstellen buiten, terwijl we nu een vaste opstelling hebben. Alles aan ons bedrijf is gewoon hard gegroeid. Het aantal brouwers is ook fors toegenomen; er lopen nu vier of vijf brouwers rond plus een aantal vrijwilligers. Het gaat zo goed, dat er zelfs buiten Brabant al veel vraag is naar het bier en je kunt ons bier bij de grotere supermarktketens kopen. Voor een zelfstandige brouwerij is dat wel heel erg gaaf.”
De zaak zit vrijwel altijd vol, hoe is dat te verklaren? “Binnen de craft beer wereld is men toch op zoek naar kleinschaligheid, daar past ons bedrijf goed bij. Daarnaast horen wij echt bij Eindhoven, dat zie je ook terug in de namen van de bieren, zoals de ‘Oude Haas’, die is vernoemd van de oude brouwerij van meneer De Haas.” Peer spreekt met veel passie over 100 Watt en de horeca, maar heeft een andere achtergrond: “Ik heb hiervoor achttien jaar voor de klas gestaan, in het basisonderwijs. Het lesgeven zelf was wel leuk, maar door de dramatische bezuinigingen kwam de focus toch echt op heel andere zaken te liggen. Werkelijk alles moest genoteerd worden, voor het geval er inspectie zou komen. De overheid heeft blijkbaar geen vertrouwen in leerkrachten. En dan het geval ‘passend onderwijs’, waardoor je als leerkracht ook aan kinderen met bepaalde problematiek les moet geven, en dat allemaal zonder extra handen in de klas. Ik zag mij dat niet nog dertig jaar doen, ik wilde niet leven met de gedachte ‘had ik ooit maar…’. Een vriend attendeerde mij op deze vacature en tot mijn verbazing werd ik met open armen ontvangen. Ik kende de eigenaar trouwens van gezicht van het hardlopen, dat was wel een leuke bijkomstigheid. Ik kon direct beginnen, dat was in mei, dus ik draaide tot aan de zomervakantie zowel mijn baan als bedrijfsleider hier als mijn job als leerkracht. Lange dagen waren dat, gelukkig maar voor een paar weken. Achteraf snap ik best dat ze mij hebben aangenomen; ik ben een gestructureerd persoon en het bedrijf bevindt zich in een groeiproces. Mijn taak bestaat ook uit het stroomlijnen van de processen, ook ten aanzien van personeel. De achtergrond in het onderwijs komt dus uitstekend van pas.”
