De snackfoodindustrie blijft erg traditioneel en weinig vernieuwend. Wat staat ons in het nieuwe jaar te wachten? Sergio Herman zal zeker nog een aantal ‘Frites Ateliers’ openen. Onlangs heb ik zijn Zeeuwse frites geprobeerd in Utrecht. De frites was eigenlijk gewoon patat, geen wereldschokkende andere smaak of textuur dan die van de concurrenten. De truffelmayonaise was wel heel lekker en apart en de zaak loopt prima. Ook op het gebied van kroketten gebeurt er van alles.
Gelukkig heeft de Hema het aanbod van Febo om een rookworstkroket te maken afgeslagen. De Hema rookworst is een iconisch product, daar moet je vanaf blijven. Er is echter van alles aan de hand met de kroket; er komt een zuurkoolkroket (wellicht dus toch met worst), een pekingeendkroket (nee, niet met sambal) en er is sprake van een snertkroket. Een Amsterdamse chef heeft de krokodel bedacht, geen vleesragout maar frikandellenragout. Garnalenkroketten blijven een probleem, alleen die van Holtkamp slagen met vlag en wimpel, de meeste anderen hebben wel de naam maar missen de garnalen (wellicht een idee voor Sergio Herman).
Dit zijn natuurlijk allemaal ongezonde keuzes, er is nauwelijks aanbod van groenteburgers, vegasnacks of stampballen (de stampbal is al in 2009 uitgevonden). Snackgroentes, kleine tomaatjes of minigroenten worden zelden gespot in de snackbar of lunchroom. De peulvrucht maakt ook een nieuwe start, lekker, voedzaam en gezond. Pulled pork heeft Nederland ook veroverd, helaas is de kwaliteit vaak bedroevend en de smaak van de saus te overheersend. Retail wordt steeds meer een concurrent van de horeca. Er is een groot aanbod van allerlei snacks in de supermarkten in kleine verpakkingen (Max Verstappen brengt ze razendsnel rond), dit zou uitstekend passen in het assortiment van de snackbar en zeker een nieuwe doelgroep aanspreken.
Frikandellen, kroketten, berenklauwen en vlammetjes zijn ontzettend van de vorige eeuw. Alleen de bitterbal lijkt zich te handhaven, hoewel de generatie die hiermee is opgegroeid langzamerhand uitsterft. Een absolute blijver is echter de patat, daar kunnen we niet genoeg van krijgen. Hier zien we ook een trend naar meer kwaliteit en ambachtelijkheid, er komen steeds meer zaken die zelf snijden en verse frieten bakken en een sterrenchef als voorbeeld hebben.
