"Doe maar 2 Heineken 0.0 en voor mijn vrouw champagne." Zal ik er eerst maar één brengen, en straks de tweede? "Nee hoor, ik heb dorst."
Mijn gasten zaten gisteravond heerlijk buiten aan een klein tafeltje onder mijn luifel. Echt een plekje om samen te genieten van een mooie zomeravond.
Maar mijn gasten hadden vooral honger, dorst en haast.
Bij de eerste gangen wilden ze vooral veel extra brood. Daarna vroegen ze of het allemaal niet wat sneller kon. Halverwege het menu hadden ze nog maar 30 minuten en 10 minuten later wilden ze afrekenen en vertrokken ze.
Ze waren niet blij en daar baalde ik van. Ik legde ze uit dat wij geen fastfood restaurant zijn, maar die opmerking viel niet in goede aarde.
Toch denk ik dat ze ergens een pizza zijn wezen halen en daarvan reuze hebben genoten.
Mijn restaurant is niet voor iedereen. Ik ben er voor gasten die een avondje ontspannen willen genieten van elkaar. Die openstaan voor nieuwe smaken en ervaringen. Die kunnen genieten van een mooi plekje aan de gracht.
Ik probeer daarom vooraf mijn gasten zo te selecteren dat ze goed passen bij de sfeer van mijn restaurant. Daarom vind het belangrijk dat concierges bijvoorbeeld weten wat wij doen en welke gasten dat kunnen waarderen.
Gelukkig waren mijn anderen gasten gisteravond wel heel blij. Vanmorgen zag ik dan ook nog een mooie review op Iens verschijnen. Dat had ik wel even nodig.
