Als de dag van gisteren herinner ik mij het nieuws dat we onze gasten moesten bellen omdat de overheid besloot per direct horeca te sluiten. Rare gewaarwording toen stadstoezicht kwam controleren of iedereen wel daadwerkelijk de deuren had gesloten.
Een gevoel van verslagenheid en ongeloof ging er door ons heen. Toch hadden Mark en ik er rekening mee gehouden dat het vroeg of laat zou gebeuren.
Om ons heen zagen we veel horecaondernemers met afhaal en bezorging beginnen. In overleg met het team hebben we een week de tijd genomen om te gaan bepalen wat we zouden gaan doen. Ik associeer veel in het leven met voetbal. En ook nu: wat we ook gaan doen, geen paniekvoetbal.
Een week later begonnen we met iedere dag drie gerechten. Mensen konden via whatsapp hun bestelling doorgeven. Ik ben iemand met weinig stress. Wat voor mijzelf wel een kracht is maar voor mijn collega’s af en toe niet leuk kan zijn. Het komt bij mij altijd wel goed. En ik ben een man die vaak zes gooit. Je kan zes gooien wat je wil, maar in deze coronatijd is zes gooien niet genoeg.
De eerste week stroomde de appjes binnen en mijn telefoon leek wel aan mijn hand vastgegroeid. Daarbij kwam het ontwikkelen van de menu’s en alle obstakels die je tegenkomt tijdens de transitie van een restaurant naar een afhaalrestaurant. Stress heb ik ervaren, zoals ik die niet eerder heb ervaren. Zoveel komt er op je af.
En dan heb ik de mazzel een compagnon te hebben die alle randzaken regelt met betrekking tot subsidies en personeelszaken. Na de eerste week was ik gesloopt. Spieren verstijfd, hoofdpijn en gewoon echt vermoeid. Iedere dag was een aardige opgave. De werktijden veranderede, en hoewel ik minder uur per dag ging werken, is het voor mij veel zwaarder geweest dan voor het coronatijdperk.
Nu aantal weken verder hebben we onze draai gevonden. Het maakt het wat gemakkelijker maar het blijft evengoed best zwaar. Omdat wij al een vakantie in de planning hadden staan hebben we in overleg met ons personeel. ( Rutger en Isabel) besloten de vakantie aan te houden. Ook omdat we even tot ons zelf kunnen komen en om te kunnen bedenken hoe we verder zullen gaan vanaf 1 juni. Het scheelt ook weer dat we dan de vakantiedagen niet op een ander moment hoeven op te nemen wanneer we wellicht wat normaler kunnen draaien met Fernando’s.
Ik wil bij deze iedereen bedanken die ons heeft gesteund in de afgelopen weken. Dan denk ik in de eerste plaats aan al onze gasten voor het vertrouwen in ons. Leveranciers die meedenken en behulpzaam zijn. Buurman Ed voor de gesprekjes, adviezen en zijn inloopkoeling. Ondernemers, kennissen, vrienden, familie. Mijn vriendin, mijn kinderen en natuurlijk mijn compagnon Mark, souschef Rutger en gastvrouw Isabel.
Namens team Fernando’ s wensen wij iedereen gezondheid en geluk toe deze komende tijd! Mensen hou jullie hoofd omhoog!
Fernando Jonker is chef en mede-eigenaar van Fernando's uit Alkmaar. Samen met zijn compagnon Mark Zomers bestiert hij Fernando's sinds oktober 2017. In deze blog deelt hij zijn ervaringen als chef en ondernemer in crisistijd. Naast zijn blog schrijft Fernando columns voor De RestaurantKrant. Lees zijn columns hier.
Wekelijks twee keer het meest actuele restaurantnieuws in je mailbox? Schrijf je via deze link in voor de nieuwsbrief!
