Ik ben net terug van een weekje vakantie in de Provence als ik deze column schrijf. En ja, mijn conclusie is toch weer: wat kunnen die Fransen koken! Na alle verre reizen
die ik gemaakt heb, kan ik gewoon verbluft zijn door de kookkunsten van bijna iedere willekeurige kok in Frankrijk. Je loopt het eerste het beste restaurantje in, of het nou een bistro is of een strandtentje, en je eet gewoon lekker. Het gevoel voor smaak zit diep in hun genen. Zelfs een niet bijzonder ogend ijssalonnetje in een piepklein dorpje weet me te verrassen met Râs al hânout-ijs en rozemarijn-olijfolie-pijnboompitten-ijs.
*Koksdiploma kwijt*
In Frankrijk koop ik ook altijd culinaire tijdschriften. En dit keer heb ik Yam gekocht, een tijdschrift voor de professionele kok. Wanneer ik het blad opensla, krijg ik een déjà vu: als klein meisje las ik het boek Otje heel vaak. Otje werd geschreven door Annie MG Schmidt en Otje is de dochter van de soms zeer driftig wordende kok Tos. Tos is zijn papieren (koksdiploma) kwijtgeraakt en heeft dus niet zoveel te eisen van zijn werkgever, hotel de Koperwiek. Op een dag komt er een gezelschap Fransen langs. En die Franse heren en madammen willen Grives! Grives zijn lijsters, maar Tos weigert lijsters te gaan schieten. En hoewel dochter en vader door het bos sluipen, op zoek naar lijsters, geven ze de gasten uiteindelijk stiekem lijsterpaté die van kip gemaakt is. Dat beeld komt weer boven als ik door het prachtige vakblad heen blader en een pagina vol Âvogeltjes zie. Dode, maar heel gewone vogeltjes, zoals tortelduiven, lijsters, houtsnippen, kieviten en leeuweriken.
*Saaie kaart*
Wij zijn simpelweg vergeten dat je die vogeltjes kunt eten. In de ogen van een Franse chef-kok zijn het echter pure lekkernijen. Wat is onze Nederlandse kaart dan toch eigenlijk saai met kip, kalkoen en hooguit een fazantje erop. Er zijn tientallen vogeltjes die de moeite waard zijn. Het is niet mijn doel om de chef-koks in Nederland op te hitsen om allemaal met een geweer door de buurt te gaan sluipen om onze vogeltjes van het dak af te schieten. Nader onderzoek leert trouwens dat het ook de moeite niet loont. De vogeltjes zijn veel te klein om te schieten, je moet ze strikken! Maar ik zou het wel heel leuk vinden om af en toe eens wat meer bijzondere soorten gevogelte op de kaart te zien dan die eeuwige kip. In Otjes kookboek staat trouwens een recept voor Lijsterpaté!
Marielle Bordewijk is food designer en trendwatcher. Zij ontwikkelt nieuwe producten, concepten en merken in food. www.mariellebordewijk.nl
Vergeten Vogeltjes
1 juli 2014