Het is weer bijna Kerst. Voor velen is het dan ook weer tijd om kalkoen in te slaan voor het kerstdiner. Misschien doe je in je eigen horecazaak zelfs iets
met de gevleugelde vriend op de menukaart. We kijken eens hoe de kalkoen op het feestbord terecht is gekomen.
*Verkeerde naam?*
Allereerst de naam van het beestje. De Engelsen noemen het Turkey en verwijzen hiermee ten onrechte naar Turkije. De Fransozen verwijzen naar India (Dinde of Dindon). Dat klopt ook al niet. De kalkoen ontwikkelde zich reeds miljoenen jaren geleden in het rijk van de Azteken of de Mayas.
*Met dank aan onze bevrijders*
De jezuïeten introduceerden de kalkoen in de zestiende eeuw in West-Europa. Het beestje werd echter nooit populair. De Amerikaanse bevrijders aan het einde van de Tweede Wereldoorlog namen, behalve chocolade en sigaretten, ook kalkoen mee. Voor hen was het een feestgerecht, en zodoende werd het door ons overgenomen. Omdat het een grote, dikke vogel is, bleek het dier uitermate geschikt voor familiefeesten.
*Bereiding*
Een kalkoen van enkele kilos moet zeker anderhalf uur gebraden worden. Doorgaans wordt de kalkoen gevuld met gehakt, kastanjes of gedroogd fruit. Champignons of truffels worden ook dikwijls gebruikt, maar natuurlijk kun je deze vullingen ook combineren.
~Thijs Jacobs~
Waarom eten we kalkoen met Kerst?
15 december 2015
