Italiaanse wijnen zijn in de mode. In hippe flessen met stijlvolle etiketten zijn de toegankelijke rode en witte wijnen al te vinden in mening eetcafé in de Randstad. Een Grillo uit Sicilië is al op veel plaatsen te bestellen. Ontdek het lekkers uit de laars.
Italië staat bekend om zijn Barolo, in de herfst veel gedronken bij vlees, zoals wild, en truffels. Ook Chianti en Amarone zijn namen die velen kennen van het Italiaans tafelen. Ronkende namen, maar in het café geen haalbare zaak. Barolo moet lang liggen en is mede daardoor aan de dure kant. Bovendien kan lang niet iedereen de complexe smaak waarderen. Een drinkbaar wijntje voor ieder moment van de dag – of je er nu wat bij eet of niet – vind je eerder onder de want minder bekende namen.
Vakantiewijn
Vakantieherinneringen vormen vaak een reden voor culinaire keuzes. Ook als het om wijn gaat drinken gasten graag iets uit een land dat ze kennen. Ook dat draagt bij aan de populariteit van Italiaanse wijn, waarbij je bovendien op een wijngebied annex vakantiestreek kunt inzoomen. Zo is Piemonte het gebied van bekende druivensoorten als Nebbiolo, Barbera, Moscato en Chardonnay. Veneto, waar Venetië, Padua en Verona liggen, maakt stevige, weelderige wijnen van minder bekende druivenrassen, zoals Corvina, Rondinella en Valpolicella.
Sicilië is goed voor veel verschillende druivenrassen, naast de eerder genoemde Grillo ook Pinot Grigio en Nero d’Avola. Deze wijnen hebben weinig tannines, die de smaak van rode wijn voor een aanzienlijk deel bepalen. Tannines zijn chemische verbindingen afkomstig uit de schillen, pitten en steeltjes van druiven. Tijdens het gistingsproces en tijdens het rijpen in houten vaten komen deze in het druivensap terecht. Tannines maken de wijn wat droger en stroever, een smaak die niet iedereen kan waarderen.
De hoeveelheid tannines en het soort verschilt per druivenras en per wijnstreek. Over het algemeen geldt: hoe warmer het klimaat, des te zachter de tannines. Vandaar dat wijnen uit het zuiden van Italië door de bank genomen zachter zijn dan die uit Noord-Italië. Bovendien komen uit Sicilië heel betaalbare wijnen. Gecombineerd met de toegankelijke smaak, maakt dat Siciliaanse wijn commercieel interessant.
Variaties in wit en rood
Als het gaat om witte wijn zijn Sauvignon Blanc en Chardonnay de aanvoerders van de wijnkaart in het café. Wil je wel eens variëren op dit bekende duo? Proef dan eens een Pinot Grigio, die niet alleen in de Elzas wordt verbouwd als Pinot Gris, maar ook in Italië, in onder meer het noorden en op het eiland Sicilië. Terwijl de wijnen uit de Franse Elzas vaak veel restsuiker bevatten, zijn de Italiaanse Pinot Grigio’s droger en aromatischer, maar toch fris en sappig, met aroma’s van bijvoorbeeld mandarijn, perzik, kruisbes en appel. Of een Grillo van Sicilië, die aroma’s heeft van citrus, meloen, peer en groene peper.
In rood kun je denken aan Nero d’Avola (spreekt uit "a-VO-la") uit Sicilië, die mooi donkere, zachte en robuuste wijnen produceert. Ook Barbera maakt krachtige wijnen, die veel mensen waarderen. Van de Primitivo-druif uit Puglia (de hak van de laars) worden heerlijk soepele wijnen gemaakt, waar je de zon in proeft.
Oog voor detail
Niet alleen de smaak is goed, ook wat betreft uitmonstering hebben de Italiaanse wijnboeren het goed voor elkaar. Dat merkt wijnimporteur Geert Jan Cazemier van IC-Wines. “De Italianen hebben over het algemeen een voorsprong ten opzicht van de Fransen. De fles en het etiket zien er hipper uit, met meer gevoel voor detail. Ik heb bij Franse wijn wel meegemaakt dat het jaartal met balpen was veranderd. Daar zul je de Italianen niet op betrappen! Die hebben meer oog voor de export en met succes.”
Einde aan bubbeltax op Prosecco Spumante
Een lekkere bubbel is een ware verwennerij voor borrelende gasten, maar welke kwaliteit kies je: de Frizzante of de Spumante? Frizzante wordt in Nederland het meest gedronken en is ruimschoots verkrijgbaar in supermarkten. Spumante is fruitiger en heeft een sterkere en fijnere bubbel door de andere vergistingsperiode.
De populariteit van Frizzante komt voor een groot deel door de lagere accijns. Omdat Spumante wordt gezien als luxe product, moet de importeur per fles €1,90 aan accijns afdragen. Bij Frizzante is dat maar €0,50. Met ingang van 2017 komt een eind aan deze ongelijkheid. Vanaf dan wordt de accijns op mousserende en niet-mousserende wijn eindelijk gelijkgetrokken.
