We komen dus niet uit één huishouden...
Ik twijfelde nog even, maar mijn vier gasten waren al aan twee losse tafels gaan zitten. Anderhalve meter uit elkaar, netjes volgens de regels.
Ze waren met z'n vieren op vakantie in eigen land. Eigenlijk sloeg het natuurlijk nergens op. Ze deden dit uit respect naar mij. Zodat ik geen torenhoge boete zou krijgen van een binnenstormende boa.
Het is nu week drie na de lockdown en de helft van mijn gasten is er wel klaar mee. Zoals mijn overburen, drie generaties medici, die met z´n zevenen bij me komen eten. "Als we nu een beetje achterin gaan zitten, kan het toch wel?"
Zelf zie ik het probleem niet, maar ik wil ook het risico niet lopen op zo'n idiote boa-boete. Het worden dus 3 tafels, anderhalve meter uit elkaar. Alleen omdat het moet.
Persoonlijk vind ik het heel naar om in mijn vrijheid te worden aangetast door deze boete-terreur van de overheid. Als ik bijvoorbeeld in een lege treincoupé zit met zo'n mondkapje. Of als ik me moet legitimeren als ik ergens een broodje wil eten.
Maar bij een grote groep mensen zit de angst diep. Die komen voorlopig zeker niet naar de horeca. Al zouden er helemaal besmettingen meer zijn, dan nog moeten we blijven oppassen. Al zou er een vaccin zijn, ook dan kan er altijd weer een nieuw virus komen.
Volgens allerlei enquetes is die groep zelfs enorm groot, misschien wel bijna de helft van de bevolking. En misschien hebben ze ook wel gelijk, ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat de horeca zich nooit kan herstellen zolang deze angstige groep zo groot blijft.
Sico
Lees via deze link meer columns van Sico.
Blijf je graag op de hoogte?
Twee keer per week het actuele en relevante restaurantnieuws in je mailbox? Schrijf je hier in voor onze digitale nieuwsbrief en blijf op de hoogte.
