De Millennial. De zelfbewuste, ongrijpbare, quinoa-kauwende dertiger. Of twintiger? Wat is het nou eigenlijk? De Millennial, ook wel generatie Y genoemd, is iemand geboren tussen 1980 en 1995. De consument anno nu, die graag buiten de deur eet. Maar wat dan? Als ondernemer wil je alles weten van degene die ervoor zorgt dat jij meer omzet genereert. Het consumentengedrag van de Millennial kantelt naar gemak en beleving. Twee uiterste, die niet makkelijk te combineren zijn.
Want eigenlijk wil de Millennial dit: een uitgebreide Flat White Latte Macchiato gemaakt van duurzame, biologische koffiebonen uit Chili. De koffieboer moet Jesús heten en de derde generatie koffieboer zijn. Het liefst is zijn vader verzetsstrijder geweest tijdens het bewind van Pinochet. De boon moet handgeplukt zijn, duurzaam gebrand en verscheept worden door een milieuvriendelijke boot. En dat allemaal voor nog geen twee euro en vijfentwintig cent. Oh wacht, amandelmelk natuurlijk. Want veganistisch, of lactose-intolerant. U begrijpt: een onmogelijke missie.
Want ondanks het feit dat de Millennial graag buiten de deur eet en drinkt, geeft het van alle generaties ook het minste uit per horecabezoek. Het wil onder de twee tientjes blijven als het uit eten gaat. Nogmaals: onmogelijk. Het woord ‘beleving’ valt elke keer weer als de woorden Millennial en horeca in dezelfde zin gebruikt worden. Vroeger zei de trainer van de lokale voetballers dat hij een stukje beleving miste in de rust van het duel tussen het eerste elftal van Koedijk en Jong Holland, nu willen we het in ons drankje of op ons bord.
U begrijpt mijn ondertoon, die is wat cynisch. Maar ik kan mij zo goed voorstellen dat horecaondernemers gillend gek worden van de wensen van deze ongrijpbare generatie. Maar op welke producten mét een achterliggend verhaal valt nou geld te verdienen die aansluit op de wensen van de generatie Y? Koffie en thee. Een mooie marge en een mogelijkheid om de Millennial die zo gewilde beleving mee te geven. Geef het personeel een kleine training en een verhaal mee en de Millenial smult ervan. Thee is een gigantische inhaalslag aan het maken waar een mooi verhaal achter kan hangen. Het theezakje verdwijnt, losse thee serveren is de toekomst.
Geef je gerechten kleur! De ‘experience’ die wordt beleefd als het gerecht wordt geserveerd is van groot belang. De Millennial neemt overal foto’s van en knalt het door de sociale kanalen. #food is een van meest gebruikte hashtags ter wereld(!) Het geeft een gigantisch bereik, zonder dat je er iets voor hoeft te doen. Een frisse bulgursalade met granaatappel en peterselie. Kost niks, #superhealthylife, veganistisch, kleurrijk, makkelijk om klaar te maken en het heeft een verhaal. Want ja, vertellen dat bulgur wordt verbouwd in Yozgat, de graanschuur van Turkije, is al voldoende. (Mits de boer Mehmet heet uiteraard.)
Nu ben ik mij ervan bewust dat ik niet een heel positief verhaal over de Millennial schrijf. Wat vreemd is. Geboren in 1988 in een Vinexwijk, ben ik misschien wel hét prototype Millennial. Ik zette mij altijd af tegen de, in mijn ogen, overdreven behoeftes van mijn generatiegenoten. Echter, toen de behoefte kwam om hier middels een column aandacht aan te besteden, ben ik even in de spiegel gaan kijken. Letterlijk. Ik draag een baard, eet gezond, wil weten waar mijn speciaalbier vandaan komt, mijn ontbijt bestaat uit ‘oatmeal overnight’; een papje van duurzame havermout met amandelmelk, rozijnen en kaneel. Likkebaardend lekker! Gelukkig drink ik mijn cappuccino nog met gewone koeienmelk.
David Bakker is redacteur van De RestaurantKrant en heeft ruim vijftien jaar horeca-ervaring. Reageren? Graag: david.bakker@uitgeverijps.nl.
