Ondernemen in Groningen… Hasret, een geliefde keuze in de stad, bestaat uit twee populaire kebabzaken die goed bekend zijn bij de lokale bevolking. Beide locaties bieden snelle en smakelijke gerechten zoals shoarma, döner en pizza’s. Ideaal voor wie op zoek is naar een snelle en betaalbare maaltijd.
Hasret was al jaren geliefd in Groningen voordat Emrah en Abdullah de onderneming overnamen.
“Ik werk er al sinds mijn zeventiende en vind het werk leuk. In 2007 kwam Hasret te koop. De eigenaar en ik konden het goed met elkaar vinden en ik zag de verkoop als een grote kans. Eigenlijk wilde ik altijd al iets voor mezelf beginnen, ik wist alleen nog niet wat. Ik ben er dus op deze manier op jonge leeftijd ingerold, zonder ‘huiswerk te maken’. De keuze was dus snel gemaakt”, start Abdullah Yurtmaz het gesprek. Emrah, mede-eigenaar van de welbekende vestigingen, sloot aan in 2009: “Ik had net mijn opleiding management en ondernemen afgerond. Eigenlijk was ik van plan verder te studeren aan de universiteit. Ik wilde mijn master internationale business behalen. Dat is er nooit van gekomen en ergens vind ik dat wel jammer. Achteraf gezien had ik het misschien wel kunnen combineren, het was destijds namelijk nog niet zo druk als nu.”
In principe zou Emrah ter ondersteuning komen werken, terwijl Abdullah genoot van een welverdiende vakantie. Ook hij is erin gerold en nooit meer vertrokken. “Ik ben blijven hangen. Eerst in het weekend en later fulltime”, vertelt Emrah. Abdullah vult aan: “Ik had het erg druk en stond er helemaal alleen voor als manager. We hadden destijds ook drie vestigingen, dus Emrah nam enkele managementrollen van mij over.” Emrah: “Dat is mijn kant van het verhaal. Ik vind het nog steeds erg leuk en dat meen ik echt. Ik ga dagelijks met plezier naar mijn werk.” Emrah is vooral verantwoordelijk voor Hasret aan de Steentilstraat en Abdullah is verantwoordelijk voor de vestiging aan de Astraat.
Terugblik
Terwijl Emrah vertelt over het plezier in zijn werk, bedenkt Abdullah zich dat 2005 toch wel erg lang geleden is. “2005… dat is toch al bijna twintig jaar geleden…” zegt hij. “Dat is lang voor een horecaondernemer. Er zijn er veel die zich maar enkele jaren bezig houden met een onderneming. We hebben nu twee vestigingen. De derde bestaat ook nog, maar die heeft een oom van ons overgenomen. Die vestiging zit midden in het centrum en is een bekende locatie voor feestgangers. ’s Nachts, rond 03.00 uur, is het daar op zijn drukst.” Emrah valt in: “Het is echt een nachtzaak. Je kan beter om 22.00 uur openen en dan ’s ochtends rond 07.00 afsluiten.” “Daar hadden wij niet zoveel zin meer in. Bij onze vestigingen wordt het rond 01.00 of 02.00 uur rustig. De lange uitgaansuren werden te veel voor ons.” concludeert Abdullah.
Buiten het verminderen van het aantal vestigingen is er bij Hasret weinig veranderd en kunnen de gasten nog steeds genieten van een broodje kebab, zoals altijd.
Abdullah: “We zijn op dezelfde manier doorgegaan. De veranderingen die we hebben doorgevoerd spreken voor zich, zoals bijvoorbeeld het aannemen van ander of nieuw personeel. De afgelopen jaren is het ook drukker geworden. Daarnaast hebben we de optie voor bezorging toegevoegd.” De heren werken hiervoor samen met diverse bezorgplatforms; hierover later meer. Abdullah vervolgt: “Het aanbieden van bezorging was wel even wennen, we hadden er allebei geen ervaring mee, dus we hebben een tijdje zitten ‘knutselen’ en werkten volgens trial-and-error. Een andere grote verandering die we hebben doorgevoerd is de keuze voor kaas. We kopen geen kant-en-klare geraspte kaas meer, maar blokken die we zelf raspen."
Einde in zicht?
Eerder in dit interview kwam het al ter sprake: niet alle ondernemers blijven even lang bij hun onderneming. Zijn de heren Yurtmaz er al klaar mee? Nee hoor! Ze moeten allebei hard lachen om de vraag. “Af en toe komt het wel in me op, vooral na een erg drukke dag. Gelukkig vergeet je dat na enkele dagen weer”, begint Abdullah. Emrah weet precies welke dag dit voor hem is. “Er is één dag die ik echt niet leuk vind, en dat is koningsnacht… Soms denk ik erover om die nacht niet open te gaan, maar dat blijft bij een overweging. Vroeger was de nacht erg druk. Tegenwoordig zijn onze piekmomenten overdag.” Abdullah vervolgt het gesprek. “We merken steeds meer dat dit het geval is. Mensen gaan tegenwoordig niet meer tot 05.00 uur in de ochtend naar clubs. De doelgroep is veranderd; ze trekken meer naar huisfeestjes.” “De dagomzet is nu bijna hoger dan de nachtomzet”, sluit Emrah het verhaal van zijn compagnon af. “Klopt, dat is door de jaren heen gebeurd. Mensen veranderen, en hun gedrag en wensen ontwikkelen zich continu. Wij werken keihard om dit bij te houden en Hasret te blijven verbeteren”, stelt Abdullah vast.
Emrah: “Tijdens de coronajaren zagen we hierin verandering komen. Mensen kwamen altijd om 06.00 uur in de ochtend nog bij Hasret langs, maar dat werd steeds minder. Op een gegeven moment was er een lockdown en mochten ze ook niet meer over straat.” Dat was het moment waarop de bezorging van Hasret een piek bereikte. “Het werd echt ‘booming business’”, vervolgt Abdullah. “Toen de regels eindelijk werden versoepeld, waren mensen voorzichtiger dan voorheen. We merkten toen dat de doelgroep was veranderd.”
Dat bezorgen een ‘booming business’ werd verbaasde de heren Yurtmaz helemaal niet. Ze werken momenteel samen met drie verschillende bezorgplatforms, ieder op hun eigen manier. “We werken met Thuisbezorgd, onze eigen website en Uber Eats”, deelt Emrah. Ineens begonnen de verschillen tussen de Steentilstraat en de Astraat op te vallen. “Abdullah werkt alleen met ‘eigen’ bezorgers van Hasret. Bij Uber Eats werk ik met de bezorgers van het platform zelf. Dat is niet ideaal als ik eerlijk ben. Ik krijg vaak klachten en de sociale vaardigheden van de bezorgers zijn ook niet altijd in orde. Sommige zeggen niet eens ‘hallo’ tegen mij en de gasten.” Abdullah vult aan. “Soms wordt het eten ook helemaal niet bezorgd. De bezorger neemt het eten mee, maar het komt niet aan bij de klant. Dat is voor mij de voornaamste reden dat ik, ook via Uber Eats, met mijn eigen bezorgers werk.”
Kaas raspen, pizza’s bakken, afwassen, bezorgen; het lijstje is behoorlijk lang. Bij Hasret is er genoeg te doen en daarom ook personeel nodig. De heren Yurtmaz delen hoeveel personeel ze onder hun vleugels hebben en wat hun ervaringen zijn met het zoeken naar meer. “Ik heb 35 man aan personeel rondlopen”, begint Abdullah. Emrah vervolgt: “Bij mij werken er elf, maar inclusief stagiaires heb ik er veertien. Ongeveer vijftig in totaal dus, als we alles bij elkaar optellen.”
“We werken met twee of drie diensten per dag; je opent de zaak en gaat rond 17.00 uur naar huis. Om 17.00 uur komt de avondploeg, die tot een uur of 23.00 blijft. Daarna komt de nachtploeg, die tot ongeveer 04.00 uur in de ochtend blijft, maar dat verschilt per dag en per vestiging. Er is dus voldoende personeel nodig om al deze uren op te vullen”, legt Abdullah uit.
“Personeel vinden is lastig. Sterker nog, het vinden van personeel is erg vervelend. Je kan lijntjes uitzetten naar het UWV, maar er reageert gewoon niemand. Je plakt posters op de ramen, vraagt collega’s en andere ondernemers, maar niets helpt”, gaat Emrah verder. Abdullah voegt toe. “Bij ons komen mensen soms binnenlopen en laten hun gegevens achter. Soms spreekt iemand niet goed Nederlands. Dit is niet erg, maar als diegene ook geen Engels spreekt, wordt de communicatie erg lastig.”
Verschil of overeenkomst
Na een korte uitwisseling van onze persoonlijke etenstijden brengt Emrah niet alleen Turkije, maar ook Cyprus ter sprake. “Wij komen vaak in Turkije en Cyprus. Daar kennen ze geen vaste tijden voor het avondeten; het kan om 17.00 uur zijn, maar ook om 21.00 uur.” Abdullah knikt instemmend: “Het hoeft inderdaad niet op een bepaald tijdstip. Dat is vooral gebruikelijk in Nederland.” Emrah vervolgt: “Aan de ene kant is het fijn dat we weten wanneer iedereen eet; tussen 17.00 en 19.00 uur is het druk. Daar kan je je als ondernemer op voorbereiden. Tijdens deze spits ben ik zelf ook aan het werk. Als ik naar mezelf kijk, ben ik zo’n veertig uur per week achter de toonbank te vinden. Daarnaast heb je nog de inkoop en de administratie… Ik denk dat ik, als ik alles bij elkaar optel, wel zeventig uur per week werk.”
De vestigingen van Emrah en Abdullah liggen niet ver van elkaar af. “Het is ongeveer 15 minuten lopen”, zegt Abdullah. “Op de fiets ben je er in ongeveer 7 minuten”, vult Emrah aan. Wanneer het bij de ene vestiging druk is en producten tekortkomen, kunnen ze eenvoudig aankloppen bij de ander. “Dat is niet het enige voordeel. We wisselen soms ook personeel uit. Een pizzabakker bij Abdullah, die niet eerder bij mij heeft gewerkt, kan zonder moeite aan de slag aan de Astraat.” Abdullah bevestigt dit: “Dat klopt, we hebben alles zo ingericht dat het precies hetzelfde werkt; we hebben dezelfde machines, dezelfde grill en ga zo maar door.”
Naast overeenkomsten, zijn er ook een aantal verschillen tussen de Hasret-vestigingen. Niet alleen de bezorgers die worden ingezet of de openingstijden, maar ook de gasten en de menukaart verschillen van elkaar. Abdullah: “Bij Emrah komt een ander soort gast dan bij mij. We luisteren allebei goed naar de vraag uit de markt; wanneer er veel om gevraagd wordt, regelen we dat. Ik verkoop nu ook spareribs. De originele menukaart, met kebab en pizza, is aangevuld met de overige wensen van de gasten. Vooral studenten hebben hier veel invloed op.” Emrah verkoopt tegenwoordig kipburgers: “Ik moet oren hebben naar wat mijn gasten willen eten. Als er continu gevraagd wordt naar kipburgers, kan ik wel ‘nee’ blijven zeggen, maar ik kan het ook inkopen. Ik kijk altijd naar wat de markt wil.”
.jpg)
Het menu blijft nog even onderwerp van gesprek. Abdullah vertelt hoeveel kebab hij verkoopt. “Er gaat wekelijks ongeveer 1500 kilo aan kebab doorheen. Eén dönerspies weegt ongeveer 50 kilo.” Het is een simpele rekensom: 1500 kilo kebab gedeeld door 50 kilo is 30 spiesen per week. Ook Emrah verkoopt een behoorlijk aantal. “Bij mij is het ongeveer 1200 kilo. Daarnaast verkoop ik ongeveer 150 kilo shoarma, iets wat Abdullah niet verkoopt. Gasten die langskwamen hadden het vaak over shoarma en hoe lekker ze dat vinden, dus besloot ik shoarma erbij te verkopen. Daar heb ik goed aan gedaan.” Bij Abdullah is er geen vraag naar shoarma, maar de vraag naar kebab is er altijd: “De kapsalon is altijd een hardloper, en ook de pizza’s gaan hard.” Emrah, bij wie de kapsalon ook de topper blijkt te zijn, haakt hierop in. “Ja, pizza’s gaan ook goed. Betaalbare pizza’s, geen pizza’s van vijftien euro. We verkopen ongeveer veertig verschillende soorten. Er staan ook enkele pizza’s op het menu met namen van studentenverenigingen uit de buurt. Die stellen hun eigen pizza samen en dan zetten wij deze op het menu. Er is een damesgroep, bij wijze van spreken allemaal als koningin gekleed, en die bedachten een pizza genaamd ‘HC Hoogheid’.” Abdullah voegt toe: “Het zijn ook echt goede pizza’s hoor; serieuze hardlopers.”
Het laatste verschil dat ter tafel komt is de levering. “Ik krijg op donderdag, zaterdag en zondag geen levering. De rest van de week wel”, vertelt Emrah. “Bij Abdullah, aan de Astraat, wordt geleverd op maandag, woensdag en vrijdag. We werken allebei met dezelfde leveranciers. We hebben twee of drie verschillende leveranciers voor het vlees, die komen allemaal uit Duitsland.” Abdullah vult aan: “We hebben ook een groenteboer en een broodbakker.” “Ja klopt, de broodbakker is altijd dezelfde gebleven. Het bedrijf komt uit Apeldoorn en heet Firat Bakery. We laten het brood en de wraps door hen leveren omdat het altijd van dezelfde kwaliteit is. Er is al twintig jaar continuïteit. Daarnaast hebben we ook veel van hen geleerd, te veel om op te noemen”, sluit Emrah af.
.jpg)
Thuisbezorgd Awards
Emrah en Abdullah Yurtmaz hebben met hun restaurant Hasret een stevige plek veroverd in Groningen. Dit blijkt niet alleen uit hun gasten, maar ook uit de erkenningen die ze kregen tijdens de Thuisbezorgd Awards 2023. In dat jaar werd Hasret niet alleen genomineerd voor ‘Het Beste (bezorg)restaurant van Groningen’, zowel in de stad als de provincie, maar ze wonnen ook de titel ‘Beste Fast Food Restaurant Groningen’. Bovendien ontving Emrah met zijn onderneming de prijs voor ‘Beste Avondsnack van Nederland’.
De heren Yurtmaz verwachten binnenkort opnieuw genomineerd te worden voor de Thuisbezorgd Awards: "Stemmen is meer dan welkom", benadrukken ze aan het eind van ons gesprek.
Blijf op de hoogte!
Wil jij op de hoogte gehouden worden van het laatste restaurantnieuws en twee keer per week de digitale nieuwsbrief van De RestaurantKrant ontvangen? Schrijf je dan hier in voor de nieuwsbrief.
